In deze paragraaf is een overzicht gegeven van bestaande en toekomstige ontwikkelingen rond het Waterveiligheidsportaal (WVP). Met deze ontwikkelingen moet bij de realisatie van het WVP nadrukkelijk rekening worden gehouden, omdat ze deel uitmaken van de omgeving waarin het WVP moet worden 'ingepast'.
In onderstaande tabel zijn de ontwikkelingen weergegeven die direct vallen binnen de scope van het WVP (het beoordelings- en programmeerproces) en van belang zijn in het kader van de uitwisseling van informatie tussen ketenpartners in de sector.
Ontwikkeling | Toelichting | Relatie |
|---|---|---|
Nieuwe normering (2017) | Op basis van de deltabeslissing Waterveiligheid worden nieuwe normen opgesteld voor de primaire waterkeringen op basis van een risicobenadering, uitgedrukt in een overstromingskans per dijktraject. Deze nieuwe normering vormt het kader voor de beoordeling en zal naar verwachting in 2017 worden vastgesteld in de Waterwet. | De nieuwe normering vormt de basis voor de Waterveiligheid en zal voor meervoudig gebruik (zoals het beoordelingsinstrumentarium) via het WVP worden ontsloten. |
Wettelijk Beoordelingsinstrumentarium (WBI2017) | Voor het beoordelen van de veiligheid van de primaire waterkeringen moeten alle beheerders gebruik maken van het Wettelijk Beoordelingsinstrumentarium (WBI). Dit WBI bestaat formeel uit vier onderdelen:
| De beheerders beoordelen de primaire waterkeringen met behulp van het WBI (lokaal). Het WBI gebruikt hiervoor de Nationale basisbestanden die via het WVP worden ontsloten. De (vastgestelde) beoordelingsresultaten van de beheerders worden via het WVP als landelijk beeld ontsloten. |
Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) | De waterschappen en het ministerie van Infrastructuur en Milieu (Rijkswaterstaat) voeren in het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) maatregelen uit om de primaire waterkeringen aan de veiligheidsnorm te laten voldoen, nu en in de toekomst. Het HWBP is onderdeel van het nationale Deltaprogramma. | De aanmelding van waterkeringen (op basis van de beoordelingsresultaten) bij het HWBP loopt via het WVP. Op basis van de prioritering en programmering door HWBP wordt het programmaoverzicht via het WVP beschikbaar gesteld. |
Ontwerpinstrumentarium (OI2014) | Het OI2014 bestaat uit een set veiligheidsfactoren en hydraulische ontwerprandvoorwaarden, bedoeld om voor HWBP-projecten (verkenningsfase) handvatten te bieden om te anticiperen op de gevolgen van de overgang van overschrijdingskans naar overstromingskans. OI 2014 is een stap in de ontwikkeling van een volwaardig Ontwerpinstrumentarium dat in 2018 zal worden opgeleverd. | Bij de ontwikkeling van het OI2014 naar een volwaardig instrumentarium moet worden bekeken in hoeverre het WVP een rol kan spelen in de informatie-uitwisseling rond het ontwerpproces in het kader van het HWBP. |
Zorgplicht | De zorgplicht houdt in dat de beheerder de wettelijke taak heeft om de primaire kering aan de veiligheidseisen te laten voldoen en voor het noodzakelijke preventieve beheer en onderhoud te zorgen. De ILT is belast met het toezicht en de handhaving van de zorgplicht. | Bij de nadere uitwerking van de Zorgplicht (informatiebehoefte) moet worden bekeken in hoeverre het WVP een rol kan spelen in de informatie-uitwisseling rond de Zorgplicht (inclusief beheer en onderhoud). |
Nationale basisbestanden primaire waterkeringen | De nationale basisbestanden primaire waterkeringen geven een landelijk overzicht waar alle primaire waterkeringen (zowel dijken, dammen en duinen, als ook kunstwerken) liggen. Naast de ligging zijn een aantal andere kenmerken in de basisbestanden vastgelegd zoals normering, categorie en type kering. De bestanden bevatten de basisgegevens die door verschillende processen in de sector worden gebruikt (meervoudig gebruik). | De nationale basisbestanden worden periodiek geactualiseerd en via het WVP beschikbaar gesteld. In het kader van de informatieanalyse voor het WVP zullen de National basisbestanden worden verrijkt met de nieuwe normering (dijktrajecten) en de hydraulische belastingen. |
Aquo-standaard | De Aquo-standaard vormt de uniforme taal voor de uitwisseling van gegevens binnen de watersector. De Aquo-standaard maakt het mogelijk om op een uniforme manier gegevens uit te wisselen tussen partijen die betrokken zijn bij het waterbeheer en draagt daarmee bij aan een kwaliteitsverbetering van het waterbeheer. Het eenvoudig en eenduidig delen van informatie leveren tijd- en geldwinst op. In het kader van de nieuwe normering, WBI2017, HWBP en de Nationale basisbestanden wordt de Aquo standaard momenteel geschikt gemaakt voor uitwisseling van gegevens in het kader van waterveiligheid. Hiervoor zijn een nieuw informatiemodel (IMWA Waterveiligheid), gewijzigde definities (Aquo-lex) en domeintabellen (Aquo DS) en uitwisselformaten gerealiseerd. | Voor de uitwisseling van gegevens maakt het WVP gebruik van de (nieuwe) Aquo standaard. |
Basisregistratie Ondergrond (BRO) | De basisregistratie Ondergrond (BRO) wordt dé centrale database met publieke gegevens van de Nederlandse ondergrond. De BRO bevat gegevens over geologische en bodemkundige opbouw. Het gebruik van geologische en bodemkundige gegevens vindt veelal plaats in de vorm van kaarten en profielen gebaseerd op geologische en bodemkundige modellen. De BRO is nog niet gereed en zal naar verwachting vanaf 2017 via een Landelijke voorziening beschikbaar worden gesteld voor gebruik. | De BRO bevat, net als het WVP, relevante informatie voor de sector die voor meervoudig gebruik beschikbaar wordt gesteld via landelijke voorzieningen. Deze gegevens hoeven dus niet (ook) via het WVP te worden ontsloten. In de informatieanalyse voor het WVP is gebleken dat (voor de beoordeling) aanvullende (meet)gegevens van de ondergrond nodig zijn. Deze zullen wellicht ook in een landelijke voorziening beschikbaar worden gesteld (zie landelijke database macrostabiliteit en bekledingen). |
Landelijke gegevensverzameling macrostabiliteit (en bekledingen) | Rijkswaterstaat onderzoekt i.s.m. (een aantal) waterschappen, HWBP en STOWA of het mogelijk is om een landelijke gegevensverzameling t.b.v. macrostabiliteit op te zetten. Hierin kunnen de resultaten van grondonderzoek landelijk beschikbaar worden gesteld, zodat een ieder daar gebruik van kan maken (zoals bijvoorbeeld voor de beoordeling). | Afhankelijk van de uitkomst van het onderzoek kan het WVP in de toekomst mogelijk een rol spelen in de landelijke ontsluiting van gegevens over de macrostabiliteit. Naast het WVP is de landelijke voorziening voor de BRO hiervoor ook in beeld. |
Standaardisatie datamodellen waterschappen (DAMO Keringen) en Centrale Distributie Laag (CDL) | De waterschappen hebben gezamenlijk besloten om de standaardisatie van datamodellen (vanuit de samenwerking IRIS) voort te zetten. Per bedrijfsfunctie komt er een datamodel met daarin alleen die gegevens die wettelijk verplicht zijn of waarvan de waterschappen gezamenlijk hebben vastgesteld dat ze gemeenschappelijk zijn. Het datamodel voor de bedrijfsfunctie waterkeringen is momenteel in ontwikkeling en is gebaseerd op de eisen die gesteld worden door standaarden en programma's als IMWA, BGT, WBI en HWBP. | DAMO Keringen is gebaseerd op de informatieanalyse die ten grondslaggrondslag ligt aan het WVP. DAMO Keringen draagt hiermee bij aan uniformering van gegevens over de (primaire) waterkeringen. Vanuit DAMO Keringen kunnen gegevens (eventueel via een te realiseren centrale distributielaag (CDL)) op gestandaardiseerde wijze worden aangeleverd aan landelijke portalen als het WVP. |
Areaal Informatievoorziening Rijkswaterstaat (AIR) | Eind 2014 heeft RWS besloten om een aantal (informatie)systemen samen te voegen tot één Areaal Informatievoorziening Rijkswaterstaat (AIR). In deze informatievoorziening zal ook het areaal voor de (primaire) waterkeringen worden ondergebracht. | AIR bevat (naar verwachting) de basisinformatie van RWS die via het WVP voor meervoudig gebruik zal worden ontsloten (Nationale basisbestanden). |
Onderstaand is een aantal aanvullende ontwikkelingen genoemd die momenteel niet direct betrekking hebben op de scope van het WVP (het beoordelings- en programmeerproces). Voor de toekomstige informatie-uitwisseling in de sector gaan deze ontwikkelingen mogelijk een rol vervullen. Het betreft de volgende ontwikkelingen:
- Digitale Dijk Service Centrum (DDSC): kan door het verzamelen, analyseren en ontsluiten van sensordata inzicht geven in de toestand van een kering (monitoring). DDSC wordt hiermee voornamelijk gepositioneerd in het domein 'beheer en onderhoud'. De informatie kan door de beheerder mogelijk worden gebruikt voor de beoordeling. In de verdere uitwisseling voor het beoordelings- en programmeerproces speelt DDSC (momenteel) echter geen rol. De prioritering en programmering in het kader van het HWBP wordt gebaseerd op de beoordelingsresultaten (van het WTIWBI).
- Digitale Delta: is een platform waar zoveel mogelijk gegevens ten aanzien van waterbeheer ontsloten worden. Digitale Delta richt zich niet specifiek op het beoordelings- en programmeerproces. Vanuit het WVP kunnen in de toekomst mogelijk wel gegevens via de Digitale Delta worden ontsloten.
- Module Evacuatie Grote Overstromingen (MEGO): geeft inzicht in de overstromingsrisico's en hoe de burger, bedrijven en professionals zich daar het beste op kunnen voorbereiden en naar kunnen handelen. Dit valt niet binnen de huidige scope van het WVP.
- Wet informatie-uitwisseling ondergrondse netten (WION): toegespitst op de informatie over de ligging en aard van leidingen in de ondergrond kan een directe relatie hebben met waterveiligheid. Maar dit is geen onderdeel van het beoordelingsproces, aangezien de keringbeheerder niet (de kwaliteit van) de leidingen beheert.
- Ruimte voor de Rivieren: is een samenwerkingsprogramma van 19 partijen dat geen relatie heeft met de versterkingsprojecten die worden gefinancierd door het HWBP. In het WVP worden alleen de projecten opgenomen die door HWBP worden gefinancierd.